میخواهم دیگر نفس نکشم
گاهی میخواهی دیگر نفس نکشی
مرگـــــــــــــ
ارزوی توستــــــــــــــــــــــــــــــ
دلت شکستهـــــــــــــــــــ
اما
مرگــــــــــــ هم تو را نمیخواهد!!
میبینی ما چه بی ارزش شده ایم ؟؟من و تو
آری من و تو که بار ها ارزوی مرگ کردیم اما نشد!!!
شاید هم کسی در آنسوی جهان منتظر ماست
گاهی ... .
گاهی هم کافر میشوم
مجبور می شوم خودم را بکشم
میمیرم
و دوباره متولد می شوم
و باز همین آدم ها مرا به ان دنیا میفرستند
و فقط خدا میداند چند دفه دلم شکسته است ... .
جمله وحشتناک
از تو انتظار نداشتمـــــــــــــــــــــــــ...ــــــ... .
جمله وحشتناکی است
وقتی من مقصرم
روحم را میکشد و به آنسوی آفرینش میبرد
پروانه ها بی نقص نیستند ... .
پروانه ها می آیند و مینشیند درست روی دلت و تو چه میدانی که بزودیخواهند رفت
بزودی نیش های زهر الودشان پیدا خواهد شد... .
آری پروانه ها هم بی نقص نیستند
منو از جاده نترسون / حتی با پای پیاده
کوری هر دو تا چشمام / مال گریه ی زیاده
یه نفر یه آینه از غم / در مقابلم گرفته
چی بگم با چه زبونی؟ / آی خدا دلم گرفته
چی ازم به دل گرفتی / که ازت فاصله دارم
عشق مهربون دیروز / خیلی از تو گله دارم
یه دخت تیره بخت و / که ازش مونده یه سایه
این روزا سکوت خیسو / جاشو داده به گلایه
♫♫♫
منو از جاده نترسون / حتی با پای پیاده
کوری هر دو تا چشمام / مال گریه ی زیاده
یه نفر یه آینه از غم / در مقابلم گرفته
چی بگم با چه زبونی؟ / آی خدا دلم گرفته
مـــــــن خودمو تو آینه دیدم
درد تنهایی کشیدم
ولی باز یه تار موتو
به همه دنیا نمیدم
توووووو چرا اینقده سنگی؟
داری با دلم میجنگی
منو تنهایی و فکرت
وای چه احساس قشنگی
چشمای من رو به جهانم بسته بود
قلب من از تموم دنیا خسته بود
خسته بود و دیوونه بودم
خسته بود من ولی خودم نبودم
خسته بودم که به یادتو رسیدم
یادتم قشنگه من با اون به ارامش رسیدم
ندیدمت بگم خیلی قشنگی!
قشنگی اما تو هرچی که هستی!
آروم آروم لبخند ستاره پیدا شد
با یاد تو این ویرونه دل آباد شد
در کنار لحظه های بی کسی
تو شدی تنها برام دلواپستی
تنها که نبودم اما کمبودی چقدر
تو که بودی اما یادتو نبودم من چقدر
لحظه هام تباه بودن و سیاه
بودن حتی با وجود راه و ماه
ساکت و اروم من اینجا نشتم
با یاد تو من از گذشته هام ولی چه خستم
ساده آروم اما همه مشکونن چقد بد!
چجوری باز باید بشم همون آدم خیلی بد؟
بد بودم مثل همه همین لان
نمیدون حتی شاید بد باشم همین الان
خستم از تموم دلخور بودنا
من که بخشیدم ولی فقط بخاطر خدا
من واسه بد امدن بهونه ها زیاد دارم
اما آرامشمو بیش تر از اینا دوس دارم
ته قلبم پر از غصه برای اون دله
که منو نمیدونه هنوزم از من دلخوره
ته قلب هرکسی پر از خوبای و بدا
من شدم اول خط قلب اون جزو بدا
اما نمیدونه که بد کرده به من!
حالا با این همه نادونیا غمگینه ازم
نمیدونم چیه اسم این احساس غریب
ینی این خوب بودناش چیزی نبوده جز فرب؟
شایدم دلش بده
تظاهرش حال منوبهم زده
............................
