نازنین بی قرار

اگه این ماه هنوزم پشت ابره اگه این قصه پر از آه من و توست

یه جهان عشق در حال تپیدن تو ضمیر ناخودآگاه من و توست 

 نازنین بی قرار

از فریب روزگار

خم به ابروت نیار 

 گاهی شاید هر کدوم از یه طرف رفتیم و این همه حادثه رو از چشم هم می دیدیم

من و تو پاش بیفته سپر بلای هم میشیم و واسه هم زندگیمونم میدیم

نازنین بی قرار

از فریب روزگار

خم به ابروت نیار 

 اگه تو پستوی خونه عشقو پنهون کردی اگه گاهی از کنار بغض هم رد میشیم

توی هر لحظه ی این زمستون طولانی ما همیشه فکر برپا کردن آتیشیم 

 نازنین بی قرار

از فریب روزگار

خم به ابروت نیار

این زمستون

تا حالا صد دفعه شهرو واسه دیدن تو گشتم

با خنده رفتم این راه و ولی با گریه برگشتم

بر گرد

 بر گرد

برگرد دوباره پیشم بی تو من دیوونه میشم

نمی دونی که چقد هواتو دارم

حرفی و که جا گذاشتی زخمی که تو سینه کاشتی

من تموم یادگاریاتو دارم

برگرد دوباره پیشم که دارم دیوونه میشم

بس که تنهایی نشستم پشت شیشه

برف و بارون که بیاد این زمستون که بیاد

میدونی تنهاییام چند ساله میشه

من به بارونا سپردم به خیابونا سپردم

که مواظب توئه دیوونه باشن

به خود خدا سپردم به همه دنیا سپردم

که هوای عشق من رو داشته باشن

که مواظب توئه دیوونه باشن